Tineke: Mijn getuigenis bij het verhaal over de gegrondveste aarde

Toen iemand mij wees op de video’s over de ‘platte aarde’, was ik niet geïnteresseerd. Het zou mijn geloof in de Here Jezus niet veranderen, en ik had aan de achtergrondinformatie van de c-gekte al genoeg aan mijn hoofd. Ik zei tegen een vriendin: “Ik ga dat niet bekijken, straks geloof ik het ook nog en dan heb ik er weer een probleem bij”. Ik droeg de kwestie aan God op en zei: “Heer, als dit verhaal waar is, laat U het me dan maar weten, ik kan er nu niks mee”. De volgende ochtend werd ik wakker met de gedachte: “Het is echt waar”. Bijbelse verhalen en Bijbelteksten buitelden in mijn hoofd over elkaar heen: Het Scheppingsverhaal in Genesis: God schiep op de derde dag de bomen en struiken, en pas op de vierde dag de zon, maan en sterren. Die volgorde was altijd al een raadsel voor mij geweest. Ook de torenbouw van Babel: (Gen. 11 : 1-9). Kom op, hoe belangrijk is zo’n torenbouw nou, je kunt er toch nooit het heelal mee vullen? Maar als de aarde gegrondvest is, met daarboven een firmament, dan wordt het opeens een heel ander verhaal. Nimrod zou het nog steeds niet gehaald hebben om aan het topje van de hemel te reiken, maar zo is het verhaal wel veel logischer, want de duivel had wel degelijk de wens om zijn troon boven die van God in de hemel te plaatsen. Bovendien moest die toren overal op aarde gezien kunnen worden, en daar heb je wel een recht oppervlak voor nodig.

En dan Jozua. Die riep in de strijd tussen Israël en de Amorieten: “Zon, sta stil boven de stad 

Gibeon, en maan, blijf staan boven het dal van Ajalon”. (Joz. 10: 12). En het gebeurde: “De zon stond stil en de maan bleef staan, in het midden van de hemel en haastte zich niet om onder te gaan, ongeveer een volle dag”. (Joz. 10 : 13). Hoe presteer je zoiets, zwevend in een heelal? Natuurlijk hebben allerlei geleerden geprobeerd dit verschijnsel te verklaren, zelfs met een zonsverduistering, maar het feit was nu juist dat Jozua extra lang licht nodig had om met zijn leger de vijanden te verslaan. Dan heb je weinig aan een zonsverduistering.

En de droom van de vluchtende Jacob, toen hij in Bethel overnachtte onder de sterrenhemel: “Toen droomde hij, en zie, op de aarde was een ladder geplaatst, waarvan de top de hemel raakte, en zie, de engelen van God klommen daarlangs omhoog en omlaag”. (Gen. 28 : 10-22). Let ondertussen even op de volgorde van de engelenreis: van beneden naar boven!

Dit zijn maar enkele voorbeelden, waarvan de betekenis voor mij precies op hun plaats viel bij het idee dat de aarde niet in een heelal om de zon zweeft. In de Bijbel wordt ook alleen maar uitgegaan van een gegrondveste aarde met een firmament erboven.

Verder onderzoek bracht aan het licht dat het idee van een rondzwevende aarde in een heelal in de 3e eeuw v.Chr. voor het eerst opdook, maar dat het rond 1500 n.Chr. pas als een serieuze gedachte werd gelanceerd door Copernicus. En Galileo werkte dit idee verder uit en bracht het als waarheid, hoewel de RK Kerk dit idee op grond van de Bijbel verwierp. Toen Darwin in de 19e eeuw ook nog eens met zijn evolutietheorie op de proppen kwam, werd zo ongeveer de hele Bijbel ongeloofwaardig verklaard, en daarmee werd God beroofd van Zijn eer en werd ook Zijn reddingsplan verduisterd.

Ik heb veel respect voor Frank en Berlinda, dat zij deze onbijbelse ideeën aanvechten, en ook begrijp ik het belang ervan, omdat de huidige generatie kinderen op school de Bijbelse waarheden niet meer leren. Wat is de mensheid toch ver van God afgedwaald!

Tineke Visser (26 september 2021)